Manouk van der Wulp
Al van kinds af aan kreeg je op de vraag “Wat wil je later worden?” steevast hetzelfde antwoord: “Bouwvakker, net als mijn vader.” Dat is rond het begin van mijn middelbareschooltijd veranderd in “Architect, net zoals mijn neef.”
Uiteindelijk ben ik na de middelbare school Electrical Engineering gaan studeren, want dat leek me eigenlijk ook wel leuk… En ik leerde meteen dat die studie niets voor mij was. Toen ik op een open avond een bordje “Ruimtelijke Ontwikkeling” zag staan ben ik meteen naar binnen gelopen. Nooit spijt van gehad! En nu dus planoloog. Net wat anders dan mijn vader en mijn neef, maar toch in hetzelfde veld.
De Omgevingswet
Ik ben recent afgestudeerd op Ruimtelijke Ontwikkeling en mede dankzij mijn afstudeerstage ben ik mijn eerste professionele uitdaging aangegaan bij Wissing. Tijdens mijn studie ben ik achter mijn passie voor planologie gekomen, en daarbij ook mijn interesse in de Omgevingswet!
Het buitengebied
Het gaat mij bij de planologie niet alleen om de ontwikkeling van steden, maar ook om de ontwikkeling van het buitengebied. Na een minor over veerkrachtige steden, ben ik voor mijn afstudeerscriptie bij een gemeente met veel buitengebied beland. Want juist dat buitengebied heeft een naar mijn idee onderschatte waarde in onze maatschappij. De meeste toekomstige ontwikkelingen centreren zich rondom steden en (grote) dorpskernen. Maar wat gebeurt daarbuiten dan?
Verbindingen leggen
Juist die vraag vind ik interessant. En aan die vraag werk ik dan graag met veel creativiteit en openheid. Duurzaamheid, mobiliteit, woningopgaves, natuur, milieu, cultuur, innovatie, bedrijvigheid en adaptatie, alles moet zijn plekje krijgen. Verbindingen leggen zodat er toch iets moois mogelijk is, dat is wat ik wil.